Bandages worden van oudsher gebruikt ter bescherming en ondersteuning van de benen tijdens het rijden. Inmiddels is al jaren geleden door de wetenschap bevestigd dat ze helemaal niet zo effectief werken. Sterker nog: ze kunnen juist schade veroorzaken. Toch lijken bandages momenteel populairder dan ooit. Waarom?
Wetenschappelijk onderzoek
Internet staat inmiddels vol met informatie en wetenschappelijke onderzoeken over bandages, maar hierbij nog even in het kort: Te hoge temperaturen in de pees zorgen ervoor dat het collageen (een eiwit dat de vezels bij elkaar houdt) afbreekt, waardoor peesweefsel beschadigd. Al na tien minuten zijn er veranderingen in de pees zichtbaar. Voor een keertje een te hoge temperatuur in de benen is niet zo erg, maar wanneer dit vaker voorkomt kan het in de loop van tijd voor zwakke plekken in het been zorgen – met blessures als gevolg.
Inmiddels is uit veel verschillende onderzoeken gebleken dat álle beenbescherming de benen heter laten worden; niet alleen bandages, maar ook peesbeschermers van allerlei soorten materialen. Bandages zorgen echter voor veruit de hoogste temperatuurstijging. Zo blijkt uit een onderzoek uit 2017 dat ‘blote’ benen na training 3 graden warmer waren en dat benen met bandages maar liefst 16,5 graden warmer waren. Bij peesbeschermers van neopreen was de stijging 11,9 graden.
Bovenstaande afbeelding is afkomstig van de University of Veterinary Medicine (2014) in Wenen. Uit hun onderzoek kwam ook naar voren dat bandages voor de meeste warmte in de pees zorgen. Het linkerbeen is met een bandage, het rechterbeen met een peesbeschermer. De linkerafbeelding is in rust, de rechterafbeelding na een training.
Ook blijken bandages amper ondersteuning te bieden tijdens het rijden. De krachten die de pezen moeten opvangen, zijn zo groot dat bandages niet helpen. Het kogelgewricht veert net zo ver door met bandages als zonder bandages.
Mode-item
Na al deze kennis zou je denken dat bandages voor tijdens het rijden allang al aan de wilgen zijn gehangen. Dat ze vervangen zijn door óf blote benen, óf door een van de vele innovatieve peesbeschermers met ventilatiegaten die in de ruitersportzaken liggen. Maar open nu je Instagram en scroll langs de accounts van dressuuramazones hoog in de sport of paardeninfluencers en je zult meer bandages turven dan blote benen of peesbeschermers.
Bandages zijn mode-items geworden. Net als overal in de maatschappij, is er ook in de paardensport een bepaalde mate van uiterlijk vertoon. Er is in de loop der jaren een setjescultuur ontstaan. Met dank aan onder andere de opmars van Zweedse ruitersportmerken, die €80 voor een zadeldek vragen en grote delen van hun marketingbudget besteden aan het opsturen van spullen naar ruiters met veel Instagramvolgers. Het resultaat: een Instagramwereld vol perfecte outfits. Je lijkt alleen ‘likes’ binnen te harken als je paard in een perfect gestyled setje is gestoken. Met bijpassende bandages en al.
Nu zijn setjes en mooie spullen natuurlijk helemaal niet verkeerd of schadelijk. Naar mijn mening kun je heel bewust, serieus en paardvriendelijk met je paard bezig zijn én tegelijkertijd een mooie outfit aan hebben. Het één sluit het ander niet uit – het kan makkelijk samengaan.
Ik zet wél mijn vraagtekens bij ‘mooie spullen’ waarvan wetenschappelijk bewezen is dat ze bij gebruik schadelijk kunnen zijn voor je paard. Op dat moment staat welzijn van het paard niet meer op één, maar zet je uiterlijk boven welzijn.
Kleine side note: Ik kan natuurlijk makkelijk met mijn vingertje gaan wijzen, maar ik moet eerlijk zijn: ook ik heb bijgedragen aan het creëren van de setjes-cultuur waar alles van top tot teen bij elkaar moet passen, toen mijn blog nog Pumps & Paarden heette en dagelijks duizenden mensen mijn setjes-artikelen lazen. Ik heb een paar jaar geleden, toen ik meer las over de invloed van bandages, besloten om geen bandages meer te tonen in mijn blogartikelen. Want ik vond het destijds leuk om over mooie spullen te schrijven, maar alleen als deze spullen het welzijn niet in de weg stonden.
Instagram versus de realiteit
Nu is het natuurlijk wel de vraag in hoeverre de plaatjes op Instagram een juiste weerspiegeling zijn van de realiteit. Worden bandages in het echte leven ook zoveel en vaak gebruikt? Een veel gehoorde uitspraak: “Ik gebruik normaal gesproken helemaal geen bandages, alleen voor fotoshoots of bijzondere clinics vind ik het leuk om ze te gebruiken”. Dat doet vermoeden dat men wel degelijk weet wat de risico’s zijn van bandages. Maar het geeft ook aan hoe onlogisch en tegenstrijdig deze trend is. Je kunt het vergelijken met rokende pubers: ‘ik weet dat het slecht is, maar het staat cool (op foto’s).”
Roken is sowieso een mooie vergelijking met bandages. Een andere veel gehoorde uitspraak over bandages is: “Ik gebruik al jaren bandages met rijden en mijn paard heeft nooit blessures gehad.” Verander het woord bandages in roken en je krijgt dit: “Ik rook, maar heb nog nooit kanker gehad.” Roken verhoogt de kans op kanker aanzienlijk, maar niet iederéén die rookt krijgt kanker. Dat jij het niet krijgt, betekent niet dat de kans er niet is.
Influencers en bekende dressuuramazones op Instagram die bandages alleen voor de show gebruiken, hebben véél volgers. Beinvloedbare volgers. Wellicht veel jonge meiden, die nu opgroeien met het idee dat bandages cool en de standaard zijn. Want als hun grote voorbeelden met bandages rijden, dan willen zij dat ook. En als die ene succesvolle Grand-Prix amazone met bandages rijdt, dan zal het wel goed zijn. Dan kun je daar zelf ook gewoon mee rijden. Alleen al daarom zou je, naar mijn mening, een product dat niet goed is nooit moeten gebruiken – zelfs niet voor de show.
Wat mij misschien nog het meest verbaasd is dat hier weinig over wordt gepraat op social media. In een tijd waarin paardenwelzijn actueler is dan ooit en menig ruiter meer bewust is dan ooit, is deze trend een vreemde eend. Zelfs de meer ‘natural’ ruiters en influencers doen er aan mee. Zo zag ik laatst bij een bekende paardentrainer die meer in de horsemanship hoek zit, allerlei rijfoto’s met bandages. Toen ik even doorklikte zag ik dat er een sponsorship met een groot merk achter zit dat haar spullen sponsort – in ruil voor zichtbaarheid op haar social media accounts. En nu snap ik dat enerzijds ook wel: in de paardenwereld werken is zwaar en alle bijkomstige verdiensten die zij met sponsorships en samenwerkingen kunnen meepikken is mooi meegenomen. Vergeet ook niet dat foto’s met perfecte setjes meer likes behalen, wat voordelig is voor hun Instagramaccount en daarmee dus ook voordelig voor hun bedrijf.
Dus, mijn voorstel: laten we voortaan iedereen die ons inspireert, die het beste voor zijn paard probeert te doen, een like geven. Óók (of misschien wel juist) als dat zonder bandages is. Welzijn boven uiterlijk vertoon zetten, zodat we samen de paardenwereld nog een stukje beter én duurzamer maken.
Wat kijken jullie naar deze trend? Wat vinden jullie ervan? Laat je reactie achter op m’n Facebookpagina (klik hier) en/of Instagram (klik hier)!
[…] Een link naar een artikel wat nog weer eens de hele slechte werking van bandages laat zien […]